बोंडअळी कशी ओळखावी
बी.टी., संकरीत बियाणे वापरल्या जाणार्या शेतात याचा जास्त प्रादुर्भाव होतो. या अळ्यांची अंडी चपटी व सुमारे १ मिमी लांब असतात. ती पांढर्या रंगाची असतात.या कीडीची मादी झाडाची फुले,बोंड, देठ व कोवळ्या पानाच्या खालचे बाजूस आपली अंडी देते. ती पक्व झाल्यावर, या अंड्यांतून, पांढर्या रंगाची अळी उत्पन्न होते. कोषावस्थेत आलेली अळी ही लालसर तपकिरी अथवा क्वचित शेंदरी रंगाची दिसते. कोषावस्था एक आठवडा ते ३ आठवडा इतकी राहू शकते. मग त्यातुन पतंग बाहेर येतात.यांची पतंगावस्था ही एक आठवडा ते एक महिना इतकी राहू शकते. अंड्यातून निघालेली अळी ही खाद्य प्राप्त करण्यासाठी कापसाचे बोंडात शिरते. नंतर ती आपल्या विष्ठेने व बोंड कुरतडून प्राप्त झालेल्या बारीक कणांचे आधाराने आत शिरण्याचे छिद्र बंद करते. असे छिद्र साधारणपणे नजर टाकल्यावर दिसून येत नाही.म्हणून या कीडीचा प्रादुर्भाव झाला हे सहजपणे समजून येते नाही.अशी कापसाची बोंडे परिपक्व न होताच गळून पडतात व फुटतात.तसेच ही कीड/अळी बोंडाचे आत असलेल्या सरकीचेही नुकसान करते. किडलेल्या सरकीमुळे भविष्यात त्याची उगवणशक्ति कमी होते.याचे प्रादुर्भावाने कापसाच्या धाग्याची लांबी व मजबूती कमी होते. या कीडीचा शोध घेण्याचा सोपा प्रकार म्हणजे फेरोमेन सापळा लावणे. अशा सापळ्याचे निरिक्षण केले असता, त्यात सतत २-३ दिवस लागोपाठ ८-१० अथवा जास्त नर पतंग आढळून आल्यास, या अळीचा प्रादुर्भाव झाला असे समजावे.
बोंडअळी पडू नये म्हणून लागवडीनंतर ३० दिवसाने शेतकर्यांना औषधाची फवारणी करावी लागते. साधारणतः १ एकरासाठी एका हंगामात ६ ते ७ वेळा फवारणी करावी लागत असून यासाठी सुमारे ५ ते ६ हजार रुपयापर्यंत खर्च येतो; पण ‘बोंडअळी किलर मशिन’मुळे या खर्चात बचत होणार आहे.- योगेश बारी
(सदर लेख दैनिक लोकसत्तामध्ये ४ सप्टेंबर २०१८ रोजी प्रसिद्ध झाला आहे)
Post a Comment